دلنواز من بیمار شمائید همه

دلنواز من بیمار شمائید همه

بهر بیمار نوازی به من آئید همه
بهر بیمار نوازی به من آئید همه
من چو موئی و ز من تا به اجل یک سر موی
من چو موئی و ز من تا به اجل یک سر موی
به سر موی ز من دور چرائید همه
به سر موی ز من دور چرائید همه
من کجایم؟ خبرم نیست که مست خطرم
من کجایم؟ خبرم نیست که مست خطرم
گر شما نیز نه مستید کجائید همه
گر شما نیز نه مستید کجائید همه
دور ماندید ز من همچو خزان از نوروز
دور ماندید ز من همچو خزان از نوروز
که خزان رنگم و نوروز لقائید همه
که خزان رنگم و نوروز لقائید همه
سنبلستان خطم خشک نگشته است هنوز
سنبلستان خطم خشک نگشته است هنوز
به من آئید که آهوی ختائید همه
به من آئید که آهوی ختائید همه
اجلم دنبه نهاد از برهٔ چرخ و شما
اجلم دنبه نهاد از برهٔ چرخ و شما
همچو آهو بره مشغول چرائید همه
همچو آهو بره مشغول چرائید همه
من مه چارده بودم مه سی روزه شدم
من مه چارده بودم مه سی روزه شدم
نه شما شمس من و مهر سمائید همه
نه شما شمس من و مهر سمائید همه
گر بسی روز دو شب هم دم ماه آید مهر
گر بسی روز دو شب هم دم ماه آید مهر
سی شب از من به چه تاویل جدائید همه
سی شب از من به چه تاویل جدائید همه
چون مه کاست شب از شب بترم پیش شما
چون مه کاست شب از شب بترم پیش شما
کز سر روز بهی روز بهائید همه
کز سر روز بهی روز بهائید همه
سرو بالان شمایم سر بالین مرا
سرو بالان شمایم سر بالین مرا
تازه دارید به نم، کابر نمائید همه
تازه دارید به نم، کابر نمائید همه
من چو گل خون به دهان آمده و تشنه لبم
من چو گل خون به دهان آمده و تشنه لبم
بر گل تشنه گه ژاله هوائید همه
بر گل تشنه گه ژاله هوائید همه
از چه سینه به دلو نفس و رشتهٔ جان
از چه سینه به دلو نفس و رشتهٔ جان
برکشید آب که نی کم ز سقائید همه
برکشید آب که نی کم ز سقائید همه
همه بیمار پرستان ز غمم سیر شدند
همه بیمار پرستان ز غمم سیر شدند
آنکه این غم خورد امروز شمائید همه
آنکه این غم خورد امروز شمائید همه
چون سر انگشت قلم گیر من از خط بدیع
چون سر انگشت قلم گیر من از خط بدیع
در خط مهر من انگشت نمائید همه
در خط مهر من انگشت نمائید همه
پدر و مادرم از پای فتادند ز غم
پدر و مادرم از پای فتادند ز غم
به شما دست زدم کاهل وفائید همه
به شما دست زدم کاهل وفائید همه
به منی و عرفاتم ز خدا درخواهید
به منی و عرفاتم ز خدا درخواهید
که هم از کعبه پرستان خدائید همه
که هم از کعبه پرستان خدائید همه
بس جوانم به دعا جان مرا دریابید
بس جوانم به دعا جان مرا دریابید
که چو عیسی زبر بام دعائید همه
که چو عیسی زبر بام دعائید همه
آه کامروز تبم تیز و زبان کند شده است
آه کامروز تبم تیز و زبان کند شده است
تب ببندید و زبانم بگشائید همه
تب ببندید و زبانم بگشائید همه
بوی دارو شنوم روی بگردانم ازو
بوی دارو شنوم روی بگردانم ازو
هر زمان شربت نو در مفزائید همه
هر زمان شربت نو در مفزائید همه
تنم از آتش تب سوخته چون عود و نی است
تنم از آتش تب سوخته چون عود و نی است
چون نی و عود سر انگشت بخائید همه
چون نی و عود سر انگشت بخائید همه
گر همی پیر سحرخیز به نی برد تب
گر همی پیر سحرخیز به نی برد تب
نی بجوئید و بر آن پیر گرائید همه
نی بجوئید و بر آن پیر گرائید همه
مگر این تب به شما طایفه خواهند برید
مگر این تب به شما طایفه خواهند برید
کز سر لرزه چو نی بر سر پائید همه
کز سر لرزه چو نی بر سر پائید همه
من چو مخمور ز تب شیفته چشمم چه عجب
من چو مخمور ز تب شیفته چشمم چه عجب
گر چو مصروع ز غم شیفته رائید همه
گر چو مصروع ز غم شیفته رائید همه
آمد آن مار اجل هیچ عزیمت دانید
آمد آن مار اجل هیچ عزیمت دانید
که بخوانید و بدان مار فسائید همه
که بخوانید و بدان مار فسائید همه
جان گزاید نفس مار اجل جهد کنید
جان گزاید نفس مار اجل جهد کنید
کز نفس مار اجل را بگزائید همه
کز نفس مار اجل را بگزائید همه
من چو شیرم به تب مرگ و شما همچو گوزن
من چو شیرم به تب مرگ و شما همچو گوزن
بر سر مار اجل پای بسائید همه
بر سر مار اجل پای بسائید همه
چون گوزن از پس هر ناله ببارید سرشک
چون گوزن از پس هر ناله ببارید سرشک
کز سرشک مژه تریاک شفائید همه
کز سرشک مژه تریاک شفائید همه
من اسیر اجلم هرچه نوا خواهد چرخ
من اسیر اجلم هرچه نوا خواهد چرخ
بدهید ارچه نه چندان بنوائید همه
بدهید ارچه نه چندان بنوائید همه
نی نی از بند اجل کس به نوا باز نرست
نی نی از بند اجل کس به نوا باز نرست
کار کافتاد چه در بند نوائید همه
کار کافتاد چه در بند نوائید همه
مهرهٔ جان ز مششدر برهانید مرا
مهرهٔ جان ز مششدر برهانید مرا
که شما نیز نه زین بند رهائید همه
که شما نیز نه زین بند رهائید همه
روز خون ریز من آمد ز شبیخون قضا
روز خون ریز من آمد ز شبیخون قضا
خون بگریید که رد خون قضائید همه
خون بگریید که رد خون قضائید همه
فزع مادر و افغان پدر سود نداشت
فزع مادر و افغان پدر سود نداشت
بر فغان و فزع هر دو گوائید همه
بر فغان و فزع هر دو گوائید همه
چون کلید سخنم در غلق کام شکست
چون کلید سخنم در غلق کام شکست
بر در بستهٔ امید چه پائید همه
بر در بستهٔ امید چه پائید همه
تا چو نوک قلم از درد زبانم سیه است
تا چو نوک قلم از درد زبانم سیه است
از فلک خستهٔ شمشیر جفائید همه
از فلک خستهٔ شمشیر جفائید همه
چشم بادام من است از رگ خون پسته مثال
چشم بادام من است از رگ خون پسته مثال
به زبان آن رگ خون چند گشائید همه
به زبان آن رگ خون چند گشائید همه
خوی به پیشانی و کف در دهنم بس خطر است
خوی به پیشانی و کف در دهنم بس خطر است
به گلاب این خوی و کف چند زدائید همه
به گلاب این خوی و کف چند زدائید همه
چون صراحی به فواق آمده خون در دهنم
چون صراحی به فواق آمده خون در دهنم
ز آن شما زهرکش جام بلائید همه
ز آن شما زهرکش جام بلائید همه
جان کنم چون به فواق آیم و لرزان چو چراغ
جان کنم چون به فواق آیم و لرزان چو چراغ
گر چو پروانه بسوزید سزائید همه
گر چو پروانه بسوزید سزائید همه
من چو شمع و گل اگر میرم و خندم چه عجب
من چو شمع و گل اگر میرم و خندم چه عجب
که شما بلبل و پروانه مرائید همه
که شما بلبل و پروانه مرائید همه
جان به فردا نکشد درد سر من بکشید
جان به فردا نکشد درد سر من بکشید
به یک امروز ز من سیر میائید همه
به یک امروز ز من سیر میائید همه
تا دمی ماند ز من نوحه گران بنشانید
تا دمی ماند ز من نوحه گران بنشانید
وا رشیداه کنان نوحه سرائید همه
وا رشیداه کنان نوحه سرائید همه
هم بموئید و هم از مویه گران درخواهید
هم بموئید و هم از مویه گران درخواهید
که بجز مویه گر خاص نشائید همه
که بجز مویه گر خاص نشائید همه
بشنوانید مرا شیون من وز دل سنگ
بشنوانید مرا شیون من وز دل سنگ
بشنوید آه رشید ار شنوائید همه
بشنوید آه رشید ار شنوائید همه
اشک داود چو تسبیح ببارید از چشم
اشک داود چو تسبیح ببارید از چشم
خوش بنالید که داود نوائید همه
خوش بنالید که داود نوائید همه
خپه گشتم دهن و حلق فرو بسته چو نای
خپه گشتم دهن و حلق فرو بسته چو نای
وز سر ناله شما نیز چو نائید همه
وز سر ناله شما نیز چو نائید همه
پیش جان دادن من خود همه سگ جان شده اید
پیش جان دادن من خود همه سگ جان شده اید
زان چو سگ در پس زانوی عنائید همه
زان چو سگ در پس زانوی عنائید همه
چون مرا طوطی جان از قفس کام پرید
چون مرا طوطی جان از قفس کام پرید
نوحهٔ جغد کنید ار چو همائید همه
نوحهٔ جغد کنید ار چو همائید همه
من کنون روزهٔ جاوید گرفتم ز جهان
من کنون روزهٔ جاوید گرفتم ز جهان
گر شما در هوس عید بقائید همه
گر شما در هوس عید بقائید همه
وقت نظارهٔ عام است شما نیز مرا
وقت نظارهٔ عام است شما نیز مرا
بهر آخر نظر خاص بیائید همه
بهر آخر نظر خاص بیائید همه
الوداع ای دمتان همره آخر دم من
الوداع ای دمتان همره آخر دم من
بارک الله چه به آئین رفقائید همه
بارک الله چه به آئین رفقائید همه
الوداع ای دلتان سوختهٔ روز فراق
الوداع ای دلتان سوختهٔ روز فراق
در شب خوف نه در صبح رجائید همه
در شب خوف نه در صبح رجائید همه
پیش تابوت من آئید برون ندبه کنان
پیش تابوت من آئید برون ندبه کنان
در سه دست از دو زبانم بستائید همه
در سه دست از دو زبانم بستائید همه
من گدازان چو هلالم ز بر نعش و شما
من گدازان چو هلالم ز بر نعش و شما
بر سر نعش نظاره چو سهائید همه
بر سر نعش نظاره چو سهائید همه
چو نسیج سر تابوت زر اندود رخید
چو نسیج سر تابوت زر اندود رخید
چون حلی بن تابوت دوتائید همه
چون حلی بن تابوت دوتائید همه